93 HARBİ
93 Harbi ya da 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı, Osmanlı padişahı II. Abdülhamit ve Rus çarı II. Alexander döneminde yapılmış olan bir Osmanlı-Rus Savaşı'dır. Rumi takvime göre 1293 yılına denk geldiğinden Osmanlı tarihinde 93 Harbi olarak bilinir. Hem Osmanlı Devleti'nin batı sınırındaki Tuna (Balkan) Cephesi'nde, hem de doğu sınırındaki Kafkas
Cephesi'nde savaşılmıştır. Savaşa hazırlıksız yakalanan Osmanlı
Devleti, çok ağır bir yenilgi almıştır. Savaşın başlıca sebepleri;
Osmanlı Devleti'nde yaşanan azınlık isyanları, Rusya ve Batı Avrupa
ülkelerinde, Osmanlı Devleti'nde yaşayan Hıristiyanların insan
haklarının çiğnendiği konusunda oluşan tek taraflı kamuoyu, Rusya'nın
Balkanlardaki genişleme siyaseti, Romanya ve Bulgaristan'ın bağımsızlık
istekleri ve Panslavizm akımıdır. Avrupa'nın büyük güçleri savaşı önlemek için İstanbul'da Tersane Konferansı'nı toplamışlar, ancak Osmanlı Devleti'ne yaptıkları taleplerin reddedilmesi üzerine savaş patlak vermiştir.
Yaklaşık 1 yıl süren savaşta Osmanlı
orduları, savunma savaşı yapmıştır. Batılı devletler ise tarafsız
kalarak, savaşı bitirmek için arabuluculuk yapmıştır. Özellikle
Balkanlarda bu olaylar neticesinde etnik temizlikler yaşanmış ve yer yer
kırımlar görülmüştür. Sonunda batıdaki Osmanlı savunma hatlarını kıran
Rus ordularının önü açılmış, dirençle karşılaşmadan İstanbul'un eşiğine (Yeşilköy) kadar ilerleyerek Osmanlı Devleti'nin varlığını tehdit etmiş ve bunun sonucunda Osmanlı Devleti Ayastefanos Antlaşmasını
imzalamak zorunda kalmıştır. Ancak Batı Avrupa ülkelerinin bu
antlaşmanın koşullarından hoşnut kalmamaları sonucu bu antlaşma
geçerliliğini yitirmiş ve yeniden imzalanan Berlin Antlaşması ile Osmanlı Devleti, çok fazla toprak kaybetmiş, Balkanlar'daki
nüfuzunu büyük ölçüde yitirmiştir. Balkanlar'da ve Kafkasya'da sayıları
1 milyonu aşkın Osmanlı vatandaşı mülteci konumuna düşmüş, savaş
süresince ve savaştan sonra Anadolu'ya dev göç dalgaları yaşanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder