ŞEHZADE CEM SULTANIN BURSADA TAHTA ÇIKIŞI
Cem Sultan, babasının meşhur Kanunnâme'sine koydurttuğu "Her kimesneye evlâdımdan saltanat müyesser ola karındaşlarını nizâm-ı âlem için katletmek münasiptir. Ekser ulemâ dahi bunu tecviz etmişlerdir..." hükmü gereği öldürüleceğinden emin olduğundan, Konya civarında topladığı bir miktar askerle Bursa'ya doğru ilerledi. Cem Sultan 4000 kadar askeriyle birlikte 27 Mayıs 1481'de İnegöl önlerine geldi. Sultan II. Bayezid, Ayas Paşa idaresindeki bir orduyu Cem Sultan'ın üzerine gönderdi. 28 Mayıs'ta yapılan muharebeyi kazanan Cem Sultan Bursa'da padişahlığını ilan etti. Kendi adına hutbe okutarak para bastırdı ve çeşitli fermanlar yayımladı. Bu saltanatı ancak yirmi gün sürmüştür.
Sultan II. Bayezid'e gönderdiği arabulucularla, özellikle büyük halası Selcuk Sultan ile kendisinin Anadolu'da, Sultan Bayezid'in de Rumeli'de padişah olmasını ve Osmanlı topraklarını eşit olarak paylaşmayı teklif etti, kan dökülmemesini talep etmiş, Bayezid buna "Hükümdarlar arasında akrabalık yoktur." şeklindeki Arap atasözüyle karşılık vermişti.Bundan sonra taraflar daha üstün ve avantajlı duruma sahip olabilmek için gayret gösterdi ve Sultan II. Bayezid, ordusuyla birlikte Cem Sultan'ın üzerine yürüdü. Yenişehir Ovası'nda 20 Haziran 1481 tarihinde yapılan savaşı kaybeden Cem Sultan, Konya'ya geldi. Ancak Gedik Ahmet Paşa komutasındaki kuvvetlerin takibi sürünce, Cem Sultan yanına ailesini de alarak Osmanlı topraklarını terk ederek Ramazanoğulları toprakları olan Adana'dan, Memlûk Sultanlığı toprakları olan Halep'e gecip Kahire'ye gitti. Memlüklü Sultanı Kayıtbay onu törenle karşıladı. Fakat Kayıtbay Cem Sultan'in aradığı askeri desteği vermedi. Cem Sultan oradan da Hac mevsiminde Hicaz'a gitti. Cem Sultan, hacca giden ilk 'Osmanoğlu'dur.
Orada yazdığı şiirlerinde saltanat kavgasından tamamen vazgeçtiği, hac farizasını yerine getirmenin verdiği iç huzuru taç ve tahta bile değişmek istemediği görülür. Hicaz'da bulunmakta iken Bayatlı Mahmud adli bir tarihciyi erken Osmanlı tarihlerinden en önemlilerinden biri olan "Cam-i Cemayin" adlı tarih eserini hazırlamaya destek sağladı.
Hac'dan sonra tekrar Kahire'ye gelen Cem Sultan, çeşitli telkin ve tahriklerle yeniden talihini denemek istedi. 27 Mayıs 1482'de Konya'yı kuşatan Cem Sultan, Sultan İkinci Bayezid'in yaklaşması üzerine kuşatmayı kaldırarak Ankara'ya gitti. Oradan da tekrar Mısır'a gidecekti, ancak yollar tutulmuştu. II. Bayezid bu defa Cem Sultan'a bütün masraflarının karşılanması şartıyla Kudüs'te ikamet etmesini teklif etti; ancak bu teklif reddedildi. Başta Karamanoğlu Kasım Bey olmak üzere etrafındaki bazı kimseler saltanat mücadelesine Rumeli'de devam etmesi tavsiyesinde bulundular. Ağabeyi Sultan II. Bayezid'den bir mektup aldı. Bu mektupta, padişahlıktan vazgeçtiği takdirde kendisine bir milyon akçe ödeneceği belirtiliyordu.

KRAL XIV.LUİS
Fransa'nın en uzun süre tahtta kalan kralıdır. 1643-1715yılları arasında 72 yıl Fransa krallığı yapmıştır. Fransızlar tarafından Louis Le Grand (Büyük Louis) veya le Roi-Soleil (Güneş Kral) olarak da anılır. Devlet benim (l'État c'est moi) sözlerinden de anlaşılacağı gibi Fransa'yı mutlak monarşiyle yönetmiştir. Çok saldırgan ve yayılmacı bir politika izlemiştir. Karısı Kraliçe Marie Therese'dir. Fransa Bilim Akademileri ilk defa XIV. Louis tarafından kurulmuştur. Bir tiyatro oyununda Apollon'u oynamıştır. Klasik sanatayakından ilgi duymaktadir. Babasının bir av köşkü olarak inşa ettirdiği Versailles'i genişleterek Fransa krallığının yönetildiği bir saray haline getirmiştir. Dönemin aristokratlarını gene Paris'den uzaklaştırıp, Versailles'a taşımıştır.Versay Sarayı'nın bahçesini barok dönemi eserleriyle düzenletmiştir.Devlet XIV.Louis yönetimi altındaki gerek pratik gerek ideolojik koşullar bakımından, her iki alanda önemli sınırlamalar bulunmamasına rağmen zirveye çıkmıştı. XIV.Louis için kişisel itibarla hanedanın ve ulusun itibarı ayrılmaz bir bütündü. Bu yüzden birçok Avrupalı hükümdara örnek olmuştu. Fransız politikacıların görevi fiilen saray memurluğuna, idareciliğe ve yürütücü memurluğa indirgenmişti. Kraliyet meclisleri ve eyaletlerdeki kraliyet görevlileri, idare memurları ve ordu komutanları; soyluları ve yerel dokunulmazlıkları hesaba katmakla birlikte, o zamana kadar Fransa'da söz sahibi olan siyasi güçlerin gerçek anlamdaki bağımsızlığına büyük darbe indirdi. Eyalet meclisleri kraliyet görevlileri tarafından yönetilmeye başlandı. Parlament'lerin işlevi adli yetkilerle sınırlandırıldı. Fransız kilisesini Roma kilisesinden bağımsız olduğu savunuldu. Kısa süre sonra bu devrim dönemine "Grand Siecle" (Büyük yüzyıl) adı verildi.

Ey TÜRK milleti ÇİN'in tatlı sözüne yumuşak ipeğine sakın kanma , yok olursun.
ORHUN YAZITLARI

SULTAN VAHDETTİN İLE ATATÜRK 'TEN BİR ANI
Atatürk, Küçük Mabeyn’de Sultan Vahideddin’le yaptığı son görüşmeyi (15 mayıs 1919), sonradan Cumhuriyet devrinde şöyle anlatmıştır:
«Yıldız Sarayı’nın ufak bir salonunda Vahideddin’le adeta. diz dize denecek kadar yakın oturduk. Sağında, dirseğini dayamış olduğu bir masa ve üstünde bir kitap var. Salonun Boğaziçi’ne doğru açılan pencerelerinden gördüğümüz manzara şu: Birbirine muvazi hatlar üzerinde düşman zırhlıları, . bordalarındaki toplar sanki Yıldız Sarayı’na doğrulmuş … Manzarayı görmek için, oturduğumuz yerlerden başlarımızı sağa; sola çevirmek kafi idi.
« Vahideddin, hiç unutmayacağım şu sözlerle konuşmaya başladı:
«- Paşa, paşa, şimdiye kadar devlete çok hizmet ettin. Bunların hepsi tarihe geçmiştir. Bunları unut. Asıl şimdi yapacağın hizmet -hepsinden mühim olabilir. Paşa, paşa, devleti kurtarabilirsin! dedi.
«~ Hakkımdaki teveccüh ve itimada arz-ı teşekkür ederim; elimden gelen hizmette kusur etmeyeceğime emniyet buyurunuz, dedim.
«Sonra:
«- Merak buyurmayınız Efendimiz, dedim; nokta-i nazar-ı şahanenizi anladım. İrade-i seniyye olursa hemen hareket edeceğim ve bana emir buyurduklarınzı bir an unutmayacağım.
«- Muvaffak ol! hitab-ı şahanesine mazhar olduktan sonra huzurdan çıktım.
«Seryaver Naci Paşa koridorda elinde ufak bir mahfaza içinde bir şey tutuyordu:
«- Zat-ı Şahane’nin ufak bir hatırası, dedi.
«Kapağının üzerinde Vahideddin’in inisyalleri işlenmiş bir saatti.
«- Peki, teşekkür ederim, dedim.
«Saati yaverim aldı. Sonra Yıldız Sarayı’ndan çıktığımızı ve hareket etmek üzere olduğumuzu gizlemek, saklamak ister gibi bir ihtiyatla, ayaklarımızın patırtısını işitmekten korkarak, saraydan uzaklaştık.»

BABÜR ŞAHIN HİNDİSTAN HAKİMİYETİ

Semerkant'ta tutunamayacağını anlayıp güneye doğru çekilmeye karar veren Babür, 1518'de gerçekleştirdiği Güney Afganistan seferi ile Hayber Geçidi'ni aşıp Sind bölgesini ele geçirdi. 1519 yılının Kasım ayında Sind nehrini 1500 kişilik kuvvetle sallarla geçip Peşaver yakınlarına geldi. Beş defa Pencap’a sefer düzenledi ve bu seferler neticesinde, Pencap bölgesini ele geçirdi. 1522'de ise Kandehar'ı ele geçirdi. Daha önce beş kez Hindistan'a sefer düzenlemiş olan Bübür altıncı seferinde Hindistan'ın en güçlü lideri Delhi Sultanı, İbrahim Ludi ile Nisan 1526'da Panipat Savaşı'nda karşı karşıya geldi. Sultan İbrahim Ludi'nin 100.000 asker ve 1.000 filden müteşekkil büyük ordusunu 13.500 askeri ile 7 saat içerisinde büyük bir mağlubiyete uğrattı. Sultan İbrahim Ludi'nin 50 bin askeri savaş esnasında ölmüştür. Zaferin hemen ardından Delhi ve Agra'yı alıp Agra'yı başkent yapmıştır. Bu savaş onun en büyük zaferidir. Savaşın kazanılmasındaki en büyük etken, Babür'ün "asrımızın biriciği" şeklinde andığı Osmanlı subayı Mustafa Rumi'nin başında bulunduğu topçu taburuydu.^[11] O dönemde o bölgede Babür'ün ordusu dışında hiç bir ülkenin ordusunda top kullanılmıyordu. Babür'ün kazandığı bu zafer, Hindistan'daki Timuri hanedanının başlangıcı olarak kabul edilir. Zaferden sonra Babür, Agra imparatorluk sarayına girerek kendisini Hindistan imparatoru ilan etti.

Babür'ün Panipat savaşında kazandığı zafer ve Delhi Sultanlığı'na son vermesi Hinduları korkutmuştu. Çitor Racası Rana Saga başkumandanlığında 200 bin piyade, 1000 süvari ve 1000 savaş filinden oluşan Hindu ordusuyla Babür'ün ordusu 15 Şubat 1527'de Kanya savaşında karşı karşıya geldiler. Sabah 9'da başlayan savaş birkaç saat içinde Babür'ün zafer ile sonuçlandı. Babür on mislinden fazla karşı kuvveti üstün ateşli silahlar ve taktik gücü ile yenilgiye uğratmıştı. Babür, Hindistan'ın son büyük hükümdarı olarak kabul edilen Çitor Racası Rana Saga'yı yendikten sonra Gazi unvanını almıştır. Bu zafer Babür'ün Müslüman olmayan bir hükümdara karşı kazandığı ilk zaferdi ve ona İslam dünyasında büyük ün kazandırdı.

KRALİÇE CLEVESLİ ANNE
(d. 22 Eylül 1515 - ö. 16 Temmuz 1557) VIII. Henry'nin dördüncü karısıydı. Kral ile olan evliliğinin tamamlanmaması nedeniyle Kraliçe Anne taç giyememiştir. Kral ondan hoşlanmayarak evliliği iptal ettirmiş ve Anne'i kız kardeşi ilan etmiştir.Anne Cleves Dükü III. John ve karısı Julich-Berg Düşesi Maria'nın kızlarıdır. Babası öldükten sonra ağabeyi William Cleves Dükü olmuştur. 1526'da büyük kız kardeşi Sybilla, Saksonya Dükü II. John Frederick ile evlenmiştir. Anne'in ailesi luteryen ve reformcuydu. Anne'in portresi Hans Holbein tarafından çizilmiş ve Thomas Cromwell tarafından VIII. Henry'ye gösterilmiştir.Anne, Lord Lisle ve Thomas Cromwell gibi reformu destekleyenlerin yardımıyla VIII. Henry ile evlendirilmiştir. Henry ile ilk gecesinden sonra Kralın Anne'den memnun olmadığı açık şekilde görülmüştür. Kral onun kötü kokduğundan ve güzel olmadığından şikayet etmiştir. Kralın böyle davranmasının nedeninin Rochester Sarayı'ndaki karşılamada Anne'in Kral'ı tüm saray önünde küçük düşürerek gururunu kırması olduğu düşünülmektedir.
Anne halk ve saraylılar tarafından çok sevilmişti, gittiği her yerde hediyeler ve övgüler alıyordu. Ama yine de boşanmak isteyen Kral gerekçe olarak Kraliçe'nin önceden yapılmış bir evlilik anlaşması olduğunu ve evliliğin zaten tamamlanmadığını öne sürmüş ve evliliği iptal etmiştir. Anne henüz altı aylık kraliçeyken kocasından boşanmak zorunda kalmıştır. Başta Thomas Cromwell olmak üzere bu evliliğin ayarlanmasında aracı olan birçok isim vatan hainliğinden, büyücülükten ve komplo kurmaktan idam edilmiştir ve bunlarla birlikte birkaç papacı ve luteryen de öldürülmüştür.Anne boşandıktan sonra Kral tarafından saray, araziler ve bol miktarda para ile ödüllendirildi. Sonraki yıllarında Richmond Sarayı veHever Kalesi gibi saraylarda konakladı. Kral'ın 5. karısı Catherine Howard'ın idamının ardından Kralla tekrar evleneceği söylentileri çıksa da Anne bir daha kimseyle evlenmedi. Sonradan VIII. Henry ile son karısı Catherine Parr'ın nikahlarına katıldı. Anne en son I. Mary'in taç giyme töreninde halkın arasına karışmıştır.Anne Hever Şatosu'nda kırkikinci doğum gününden birkaç hafta önce öldü ve VIII. Henry'nin en uzun yaşayan ikinci karısı olarak tarihe karıştı.

BÜYÜK SELÇUKLUDA EĞİTİM,BİLİM,SANAT

Büyük Selçuklular, kendilerinden önce var olan medreselerde öğretimi sürdürdüler, ama bununla yetinmediler. Vezir Nizamülmülk’ün öncülüğünde ve onun adını taşıyan yeni medreseler kurdular. Nizamiye medreselerinin ilki 1067’de Bağdat'ta açıldı. Daha sonra Isfahan, Rey, Merv(selçukluların başkenti), Belh, Herat,Basra, Musul gibi kentlerde yeni Nizamiye medreseleri kuruldu. Medrese sisteminde programlı ve belli bir yönteme dayanan eğitim ilk kez bu medreselerde verildi. Medreselerde din konularının yanı sıra matematik, felsefe, dil ve edebiyat gibi dersler de okutuluyordu ve medreselerde zengin kitaplıklar vardı. Medreselerin dışında da ülkenin çeşitli yerlerinde kurulmuş kitaplıklar bulunuyordu. Melikşah döneminde önce Isfahan'da, sonra Bağdat'ta birer gözlemevi kuruldu. Büyük Selçuklular Arapça'yı din ve bilim dili, Farsça'yı edebiyat ve devlet dili, Türkçeyi ise saray ve orduda günlük konuşma dili olarak kullanıyorlardı.

Büyük Selçuklular, var olan kentleri bayındır hale getirirken yeni kentler de kurdular. Ülkenin pek çok yerinde yeni kurumlar ve yapılar inşa ettiler. Bunlar cami,medrese, kervansaray, hastane, köprü, çeşme, imaret, han, hamam, türbe ve kümbet gibi yapılardı.

Büyük Selçuklular, ince ve uzun minarelerle cami mimarisine yeni bir anlayış getirdiler. Isfahan'daki Mescid-i Cuma bu anlayışla yapılmış en eski örnektir. Büyük Selçuklu anıtmezarları olan kümbetler de yaygın mimari yapılardır. Kümbetler içten kubbe, dıştan ise piramit ya da konik bir çatıyla örtülüyordu. Dört köşeli, çok köşeli ya da yuvarlak formdaki Büyük Selçuklu kümbetleri genellikle iki katlı olarak yapılıyordu.Bu kümbetlerin alt kat mezar, üst kat ise mescit olarak kullanılıyordu.

Büyük Selçuklu sanatında hat (yazı), minyatür, ahşap ve taş oymacılığı, çinicilik, maden işleme, cilt ve çeşitli süsleme sanatları da gelişmişti.