EFLAK PRENSLİĞİ
14. yüzyılın başında Karpatlar ile Tuna, Siret ve Milcov nehirleri arasındaki devletçiklerin birleşmesi sonucu Câmpulung (daha sonra Curtea de Argeș) merkezli olarak kurulan ilk bağımsız Rumen prensliğidir.
Eflak toprakları bir bütün hâline gelmeden önce bir takım göçebe topluluklar -sonuncuları Kumanlar ve Moğollardır- bu bölgeden akın akın geçerek ilerlemişlerdir. 1242 yılından sonra bölge, Altın Orda (Moğol İmparatorluğu'nun en batıdaki bölümü) ile Macaristan Krallığı arasında sınır bölgesi hâline gelmiştir.Oltu Nehri'nin doğusunda bulunan Büyük Eflak'taki Rumenler bu dönemde Moğollara vergi vermek zorunda kalmıştır. Küçük Eflak'takiler ise hükümdarı Macaristan kralları tarafından tayin edilen Severin Banlığı'nın baskısı altında kalmıştır. Altın Orda'nın bölge üzerindeki hakimiyeti 13. yüzyılın sonlarına doğru zayıflamış, eş zamanlı olarak Macaristan Krallığı'nda da büyük bir siyasi kriz baş göstermiştir. Bu olaylar sayesinde bölgedeki yeni türemiş devletler özerkliklerini güçlendirme imkânı bulmuştur.
Eflak'ın kuruluşu, bir Rumen geleneğine göre Radu Negru (Kara Radu) adlı bir şahsın 1290'lı yıllarda beraberindeki kalabalık ile grupla Güney Karpatlar'ı geçerek Făgăraş'tan bölgeye gelişine rastlar. Daha güvenilir kaynaklara göre ise Oltu ve Argeş vadilerinde oturan Rumen hükümdarlarının kendi aralarından Basarab'ı lider seçmeleriyle gerçekleşmiştir.Voyvoda I. Basarab, Macaristan Krallığı ile ilişkilerini kesmiş ve kralının egemenliğini tanımamıştır. I. Basarab çeşitli ülkelerin desteğini almış ve 12 Kasım 1330 tarihinde Posada mevkiinde Macar Kralı I. Károly'e karşı kazandığı askerî zafer sonucunda özerklik elde etmiştir. Böylece bu tarihe kadar süren Macar üstünlüğü sona ermiştir.
Rum Ortodoks Patrikhanesi'ne bağlı olan Eflak Metropolitliği, I. Basarab'ın oğlu Nicolae Alexandru (1352–1364) döneminde kurulmuştur. Eflak'ta ilk gümüş ve bronz para ise 1365'te darbedilmiştir^.1391'de ülke, Osmanlı Devleti'ne ilk kez haraç vermeyi kabul etmiştir.